Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Βλάκες ή τι άλλο; (Όλες οι απόψεις δεκτές)

του ΤΑΣΟΥ ΤΣΙΠΛΑΚΟΥ
Το πραγματικό πρόβλημα είναι τα CDS και όχι το ελληνικό χρέος

Όλος ο πλανήτης, τρέμει την πιθανή κήρυξη στάσης πληρωμών από την Ελλάδα, επειδή θα προκαλέσει ανυπολόγιστη καταστροφή στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, λόγω της τεράστιας «φούσκας» των ασφαλιστηρίων συμβολαίων (CDS) έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας. H ελληνική κυβέρνηση, όμως, δε χρησιμοποιεί αυτό της το όπλο, ακλουθώντας πιστά της «άνωθεν» οδηγίες και εντολές .
Καθώς η κρίση κορυφώνεται, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης μιλάνε πια ανοιχτά για τον «κρυφό κίνδυνο» να πληρωθούν τρισεκατομμύρια δολλάρια στα ελληνικά CDS, που θα οδηγήσουν σε χρεοκοπία το διεθνές τραπεζικό σύστημα. Όλο και εντονότερες ανησυχίες εκφράζονται από πολιτικούς, οικονομικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους στις Ηνωμένες Πολιτείες, για τις πιθανές «δραματικές επιπτώσεις» που μπορεί να έχει στην αμερικανική και παγκόσμια οικονομία η κρίση στην Ελλάδα.

Θα παραθέσω ενδεικτικά δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου, τα οποία βρίθουν ανησυχητικών αναφορών για τους κινδύνους που εγκυμονεί μια επικείμενη ελληνική χρεωκοπία, αλλά και επικριτικών σχολίων για την ηγεσία της Ευρωζώνης για την επικίνδυνη αργοπορία λήψης των όποιων απαραίτητων μέτρων διάσωσης της Ελλάδας!

Οι «New York Times», στο χθεσινό (22/06/2011) κύριο άρθρο της με τον τίτλο «Greece and you», αποκαλύπτει την αλήθεια γράφοντας ότι οι αμερικανικές τράπεζες είναι ευάλωτες στην κρίση του ελληνικού χρέους επειδή είναι μεγάλοι παίκτες στις αγορές παραγώγων, όπως αυτές των ασφαλίστρων κινδύνου έναντι χρεοκοπίας, των οποίων εγγυητής είναι η American International Group και γράφει ότι,«τρία χρόνια μετά την τεράστια κρίση της Lehman Brothers, που κλυδώνισε τις ΗΠΑ, οι αγορές παραγώγων εξακολουθούν σε μεγάλο βαθμό να λειτουργούν χωρίς κανονισμούς, καθώς οι χρηματοοικονομικές μεταρρυθμίσεις που υποτίθεται ότι θα προήγαγαν τη διαφάνεια και θα μείωναν την κερδοσκοπία, δεν έχουν εφαρμοστεί στις ΗΠΑ, λόγω της σκληρής άσκησης πολιτικής πίεσης από τις τράπεζες». Η εφημερίδει γράφει ακόμα ότι «η χρεοκοπία της Ελλάδας θα προκαλούσε οικονομικό πανικό, αντίστοιχο με αυτόν που επακολούθησε την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008».
Αργότερα, εντός της ιδίας ημέρας, ο επικεφαλής της Fed Μπεν Μπερνάνκι, στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε για τις αποφάσεις της Τράπεζας, για τη νομισματική πολιτική, χαρακτήρισε την «κρίση» του ελληνικού χρέους, «πολύ δύσκολη», και ομολόγησε την αλήθεια του άρθρου των «New York Times», λέγοντας ότι μια χρεοκοπία της Ελλάδας, «θα προκαλούσε μεγάλο πλήγμα στην αμερικανική οικονομία», αφού, «τα αμερικανικά χρηματοοικονομικά ιδρύματα έχουν κυρίως έμμεση έκθεση στο ελληνικό χρέος».

Η "Wall Street Journal" την ίδια ημέρα έγραφε ότι «η Lehman Brothers ήταν ένα βαρύ σοκ για τις αγορές, όμως μια ενδεχόμενη ελληνική χρεοκοπία θα οδηγήσει σε παγκόσμια κατάρρευση καθώς οι πιστώσεις θα στερέψουν σε ολόκληρο τον κόσμο», επειδή όλες οι «μεγάλες» τράπεζες, είναι εκτεθειμένες στα «ελληνικά» CDS.

Η αγγλική "Daily Mail", εκτιμούσε χθες επίσης, ότι η ελληνική στάση πληρωμών θα προκαλούσε «ζημιά» £336 δις στερλινών στο City, (€377 δις), δηλαδή το 24% του βρετανικού ΑΕΠ!
Το "Der Spiegel" από την πλευρά του γράφει ότι, «τα μέτρα λιτότητας και τα πακέτα της "μνημονιακής διάσωσης", αφορούν αποκλειστικά τη διάσωση των τραπεζών, αφού μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας θα επέβαλλε μια τέτοιου μεγέθους πληρωμή ασφαλίστρων κινδύνου, (CDS), που θα κατέστρεφε τους Ευρωπαίους τραπεζίτες, μαζί με τη "χασούρα", από τα ελληνικά ομόλογα, ώστε η ευρωζώνη θα βυθιζόταν στην χρεοκοπία».
Τέλος, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Συστημικών Κινδύνων (CERS), Ζαν Κλόντ Τρισέ προειδοποίησε, χθές επίσης, ότι «η πιο σοβαρή απειλή για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα στην ΕΕ προέρχεται από την αλληλεπίδραση της ευπάθειας των δημόσιων οικονομικών σε ορισμένα κράτη-μέλη με το τραπεζικό σύστημα, με πιθανές δευτερογενείς συνέπειες στην Ένωση και πέραν αυτής».

Η στάση πληρωμών της Ελλάδας, λοιπόν, θα επέβαλλε μια τέτοιου μεγέθους πληρωμή ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) που θα κατέστρεφε τους Ευρωπαίους τραπεζίτες, θα οδηγούσε σε παγκόσμια κατάρρευση, καθώς οι πιστώσεις θα στέρευαν σε ολόκληρο τον κόσμο και θα κατέστρεφε ακόμη και τις αμερικανικές τράπεζες οι οποίες είναι οι μεγάλοι παίκτες στις αγορές των ασφαλίστρων κινδύνου έναντι χρεοκοπίας και είναι εξίσου ευάλωτες στην κρίση του ελληνικού χρέους!

Μόνο οι εγγλέζοι «αεριτζήδες ρεντιέρηδες», θα πλήρωναν για «δευτερογενείς συνέπειες» €377 δις. Αν προσθέσουμε, Γερμανούς, Γάλλους, Ελβετούς, Ιάπωνες, Αμερικανούς, αλλά και τους Έλληνες τραπεζίτες και λοιπούς επενδυτές, το ύψος των «στοιχημάτων», υπερβαίνει βάσει των ετήσιων ασφαλίστρων, τα €3 τρις ή τα $4,5 τρις.
Η ελληνική κυβέρνηση επομένως έχει στα χέρια της, το «πυρηνικό όπλο με το όνομα στάση πληρωμών» και δεν το χρησιμοποιεί για να διαπραγματευτεί τη ρεαλιστική αναδιάταξη του συνόλου της οικονομίας και όχι μόνο του χρέους. Αντίθετα, διαπραγματεύεται το απροσχημάτιστο ξεπούλημα της Ελλάδας, που γίνεται για τη διάσωση των τραπεζιτών.

Αδιάψευστο μάρτυρας των παραπάνω το περιοδικό "Der Spiegel" που γράφει ότι «...πολυεθνικές και τραπεζίτες επιβάλλουν τα συμφέροντά τους εκβιάζοντας τους πολιτικούς που με τη σειρά τους εκβιάζουν τους λαούς τους», και ότι «...οι αποφάσεις λαμβάνονται στις μυστικές συναντήσεις των πολιτικών ελίτ», και, «μορφοποιούνται από τους ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας σε συνεργασία με τους τραπεζίτες, και επιβάλλονται στις κυβερνήσεις του νότου».
«Η εσωτερική πτώχευση της Ελλάδας, τα πακέτα διάσωσης που ουσιαστικά ανακατευθύνονται προς τους δανειστές, το ξεπούλημα της χώρας αντί πινακίου φακής, γίνονται με σκοπό να κερδηθεί χρόνος ώστε να συντελεστεί ένα θαύμα σε σχέση με το ευρώ», συνεχίζει το "Der Spiegel" και τονίζει ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας, «είναι όργανο των τραπεζών και εξαπατούν τους πολίτες οδηγώντας τη χώρα τους στο χάος. Όχι μόνο δεν θα υπάρξει ανάκαμψη, αλλά και με την αποψίλωση από κάθε εθνικό ενεργειακό πλούτο ,που θα δοθεί για τον εξευμενισμό των αγορών, θα καταστραφεί ολοσχερώς κάθε έννοια μελλοντικής οικονομικής ανάκαμψης».

Ίσως αυτό να ήταν και το νόημα της δήλωσης Παπανδρέου στο υπουργικό Συμβούλιο που διαβεβαίωσε πως «η κυβέρνηση εφαρμόζει συγκεκριμένο σχέδιο μέχρι το 2013», εκβιάζοντας τον ελληνικό λαό για λογαριασμό των τραπεζιτών. Μήπως αυτό το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή στις 4 Οκτωβρίου 2009;
Από το ιστολόγιο OFF THE RECORD

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου